Powiat braniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat braniewski
powiat
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

TERC

2802

Siedziba

Braniewo

Starosta

Karol Motyka

Powierzchnia

1204,54 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


41 034[1]

• gęstość

34,1 os./km²

Urbanizacja

53,31%

Tablice rejestracyjne

NBR

Adres urzędu:
pl. Piłsudskiego 2
14-500 Braniewo
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu braniewskiego
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

2

Liczba gmin wiejskich

4

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat braniewski – powiat w Polsce (województwo warmińsko-mazurskie) reaktywowany w 1999 w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Braniewo. Powiat od strony północnej graniczy z obwodem królewieckim, od wschodu z powiatem bartoszyckim, od południowego wschodu z powiatem lidzbarskim, od zachodu z powiatem elbląskim, a od północnego zachodu z powiatem nowodworskim. Na terenie powiatu znajdują się dwa drogowe (w Gronowie i w Grzechotkach) oraz jedno kolejowe (w Braniewie) przejście graniczne z Federacją Rosyjską.

W latach 1945-1975 na terenie obecnych powiatów elbląskiego i braniewskiego istniał powiat pasłęcki

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwały 41 034 osoby. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 40 927 osób[3].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Gminy powiatu braniewskiego

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powiat braniewski został utworzony postanowieniem Rady Ministrów w dniu 29 maja 1946 roku[4] na terenie przedwojennych powiatów braniewskiego (Kreis Braunsberg) oraz świętomiejskiego (z tego drugiego 1/3 południowa część, która znalazła się po polskiej stronie granicy). Ówczesny powiat obejmował dwa miasta – Braniewo i Ornetę (od 1959 – trzy, gdy Frombork odzyskał prawa miejskie), dziewięć gmin wiejskich dzielących się na 98 gromad[5]. Obszar powiatu obejmował 1299 km².
Zlikwidowany w wyniku reformy administracyjnej z 1975 roku, przywrócony 1 stycznia 1999 roku.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Powiat braniewski w liczbach (dane na dzień 30 czerwca 2014): Liczba ludności:

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób % osób % osób %
Ogółem 42 569 100 21 321 50,09 21 248 49,91
Miasto 22 693 53,31 11 667 27,41 11 026 25,90
Wieś 19 876 46,69 9654 22,68 10 222 24,01
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu braniewskiego w 2014 roku[6].

Ludność w latach[edytuj | edytuj kod]

  • 1946 – ok. 20 000[a]
  • 1970 – 50 100[a]
  • 1971 – 50 200[a]
  • 1972 – 51 200[a]

1975 – 1998 nie istniał

  • 1999 – 46 082
  • 2000 – 45 982
  • 2001 – 46 117
  • 2002 – 44 598
  • 2003 – 44 391
  • 2004 – 44 166
  • 2014 – 42 569 (stan na 30 czerwca)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Należy pamiętać, iż obszar powiatu do roku 1975 nie był tożsamy z tym od 1999 (ten pierwszy był większy). Zatem to zestawienie, a zwłaszcza przeskok lat 1975 a 1999 może być nieco mylące.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-06-11].
  2. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019.
  3. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 maja 1946 r. ws. tymczasowego podziału administracyjnego Ziem Odzyskanych (Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177).
  5. Praca zbiorowa. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, s. 269–272.
  6. Powiat braniewski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]