Powiat kutnowski

Powiat kutnowski
	powiat
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
TERC	1002
Siedziba	Kutno
Starosta	Daniel Kowalik
Powierzchnia	886,86 km²
Populacja (31.12.2020); • liczba ludności	; 95 516
• gęstość	108,9 os./km²
Urbanizacja	58,72%
Tablice rejestracyjne	EKU
	Adres urzędu:ul. Kościuszki 16; 99-300 Kutno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich	1
Liczba gmin miejsko-wiejskich	3
Liczba gmin wiejskich	7
	Położenie na mapie województwa;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Powiat kutnowski – powiat w Polsce (w północnej części województwa łódzkiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Kutno.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] powiat zamieszkiwało 96 569 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 96 126 osób^[3].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Położenie i obszar[edytuj | edytuj kod]

Powiat kutnowski ma obszar^[4] 886,86 km².

Powiat stanowi 4,87% powierzchni województwa łódzkiego.

Powiat kutnowski położony jest w północnej części województwa łódzkiego i graniczy z województwami kujawsko-pomorskim, mazowieckim i wielkopolskim oraz z pięcioma powiatami ziemskimi: gostynińskim (województwo mazowieckie), kolskim (województwo wielkopolskie), łęczyckim i łowickim (województwo łódzkie) oraz włocławskim (województwo kujawsko-pomorskie)^[5].

Pod względem historycznym powiat kutnowski leży na obszarze dawnego powiatu gostynińskiego w ziemi gostynińskiej województwa rawskiego, stanowiącego część Mazowsza, a także dawnych powiatów łęczyckiego i orłowskiego w ziemi łęczyckiej województwa łęczyckiego^[6].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

gminy miejskie: Kutno
gminy miejsko-wiejskie: Dąbrowice, Krośniewice, Żychlin
gminy wiejskie: Bedlno, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Nowe Ostrowy, Oporów, Strzelce
miasta: Kutno, Dąbrowice, Krośniewice, Żychlin

Ludność i powierzchnia (dane GUS z 31 grudnia 2014 r.)^[4]^[7]

lp.	Herb	Gmina	siedziba	powierzchnia (km²)	ludność	gęstość zaludnienia (osób/km²)
1		Bedlno	Bedlno	126,02	5649	45
2		Dąbrowice	Dąbrowice	46,15	1943	42
3		Krośniewice	Krośniewice	94,71	8714	92
4		Krzyżanów	Krzyżanów	103,06	4292	42
5		Kutno	Kutno	122,31	8783	72
6		Łanięta	Łanięta	54,89	2490	45
7		Nowe Ostrowy	Nowe Ostrowy	71,55	3588	50
8		Oporów	Oporów	67,85	2639	39
9		Strzelce	Strzelce	90,09	4065	45
10		Żychlin	Żychlin	76,64	12433	162
11		Kutno	–	33,59	45371	1351
Razem	–	11	10	886,86	99967	113

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2014):

	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
	osób	%	osób	%	osób	%
Ogółem	103 007	100	53 497	51,94	49 510	48,06
Miasto	60 488	58,72	32 072	31,14	28 416	27,59
Wieś	42 519	41,28	21 425	20,80	21 094	20,48

Piramida wieku mieszkańców powiatu kutnowskiego w 2014 roku^[8].

Media[edytuj | edytuj kod]

Prasa[edytuj | edytuj kod]

Gazety ukazujące się w powiecie:

Gazeta Lokalna Kutna i Regionu

Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]

Powiat kutnowski leży w przeważającej części na Równinie Kutnowskiej. Główną rzeką powiatu jest Bzura, która wyznacza jego południową granicę. Do Bzury z terenu powiatu kutnowskiego spływają dwa lewe dopływy: Ochnia (nad którą leży Kutno) i Słudwia (nad którą leżą m.in. Żychlin i Oporów)^[5].

Transport[edytuj | edytuj kod]

Powiat kutnowski, a w szczególności jego stolica, Kutno, to duży i ważny węzeł drogowy i kolejowy. Krzyżują się tu następujące szlaki transportowe^[9]:

Drogi krajowe[edytuj | edytuj kod]

A1 (E75): Rusocin - Toruń - Włocławek - Kutno - Łódź - Piotrków Trybunalski - Częstochowa - Gliwice - Gorzyczki (PL/CZ)

60: Łęczyca - Kutno - Płock - Ciechanów - Ostrów Mazowiecka

91: Gdańsk - Toruń - Włocławek - Łódź - Piotrków Trybunalski - Radomsko - Częstochowa

92: Rzepin - Poznań - Konin - Kutno - Warszawa - Mińsk Mazowiecki

Drogi wojewódzkie[edytuj | edytuj kod]

573: Żychlin - Gostynin - Nowy Duninów

581: Krośniewice - Gostynin

583: Bedlno - Żychlin - Sanniki

702: Kutno - Piątek - Zgierz

Linie kolejowe[edytuj | edytuj kod]

3: Warszawa Zachodnia - Kunowice

16: Łódź Widzew - Kutno

18: Kutno - Piła Główna

33: Kutno - Brodnica

Religia[edytuj | edytuj kod]

Kościół Rzymskokatolicki

metropolia łódzka, diecezja łowicka

Kościół Starokatolicki Mariawitów

diecezja śląsko-łódzka
- parafia św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Nowej Sobótce
  - filia w Kutnie

Kościół Ewangelicko-Augsburski

diecezja warszawska
- parafia ewangelicko-augsburska w Kutnie

Kościół Zielonoświątkowy

zbór w Kutnie

Kościół Chrześcijański "Jezus Żyje"

zbór w Kutnie
zbór w Krośniewicach

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego

zbór w Kutnie

Świadkowie Jehowy

zbór Kutno-Północ
zbór Kutno-Południe
zbór Żychlin^[10]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Na terenie powiatu kutnowskiego istnieje wiele zabytków reprezentujących różne style architektoniczne, głównie klasycyzm^[5]:

Zamek Oporowskich w Oporowie – rezydencja obronna wybudowana w I połowie XV wieku w stylu późnogotyckim.
Ratusz w Kutnie – budynek klasycystyczny, obecnie siedziba Muzeum Regionalnego.
Zespół pałacowy Gierałty w Kutnie.
Kościół ewangelicko-augsburski w Kutnie - neogotycka świątynia wzniesiona w 1880 roku.
Zajazd w Krośniewicach – pochodzący z początku XIX wieku, obecnie siedziba Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego.
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Głogowcu – świątynia wzniesiona w 1433 r. w stylu gotyckim z renesansowym nagrobkiem Jana Głogowskiego pochodzącym z 1565 r.
Dwór w Łękach Kościelnych – dwór pochodzący z II połowy XVIII wieku.
Kościół św. Marii Magdaleny w Łękach Kościelnych – zbudowany w 1775 r.
Kościół św. Tomasza Apostoła w Grochowie – drewniany, zbudowany w 1681 r.
Kościół obronny w Orłowie – wzniesiony w stylu gotyckim ok. 1430 r.
Wczesnośredniowieczne grodzisko w Orłowie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Związek Gmin Regionu Kutnowskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20] .
↑ l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .
↑ GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020 .
↑ ^a ^b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
↑ ^a ^b ^c Powiat kutnowski. [dostęp 2015-09-04].
↑ Heraldyka i okolice. Andrzej Rachuba (red.), Sławomir Górzyński (red.), Halina Manikowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2002, s. 178. ISBN 83-7181-267-1. Cytat: I tak, współczesny powiat kutnowski współtworzą ziemie staropolskich powiatów łęczyckiego i orłowskiego oraz gostyńskiego — czyli jednego z powiatów dawnego województwa rawskiego (stolica powiatu — miasto Kutno — otoczona jest z trzech stron terenami dawnego województwa łęczyckiego).
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
↑ Powiat kutnowski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ Mapy Google. Mapy Google. [dostęp 2015-09-04].
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2021-04-30] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Starostwo Powiatowe w Kutnie

[1] Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20] .

[2] , Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .

[3] GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020 .

[autonazwa1-4] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.

[:0-5] Powiat kutnowski. [dostęp 2015-09-04].

[6] Heraldyka i okolice. Andrzej Rachuba (red.), Sławomir Górzyński (red.), Halina Manikowska (red.). Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2002, s. 178. ISBN 83-7181-267-1. Cytat: I tak, współczesny powiat kutnowski współtworzą ziemie staropolskich powiatów łęczyckiego i orłowskiego oraz gostyńskiego — czyli jednego z powiatów dawnego województwa rawskiego (stolica powiatu — miasto Kutno — otoczona jest z trzech stron terenami dawnego województwa łęczyckiego).

[7] Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).

[populacja2016-8] Powiat kutnowski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[9] Mapy Google. Mapy Google. [dostęp 2015-09-04].

[10] Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2021-04-30] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Miasta na prawach powiatu	Łódź (siedziba) Piotrków Trybunalski Skierniewice
Powiaty	bełchatowski brzeziński kutnowski łaski łęczycki łowicki łódzki wschodni opoczyński pabianicki pajęczański piotrkowski poddębicki radomszczański rawski sieradzki skierniewicki tomaszowski wieluński wieruszowski zduńskowolski zgierski
Inne zagadnienia	Podział administracyjny Herb Flaga

Miasta	Dąbrowice Krośniewice Kutno Żychlin
Gminy miejskie	Kutno
Gminy miejsko-wiejskie	Dąbrowice Krośniewice Żychlin
Gminy wiejskie	Bedlno Krzyżanów Kutno Łanięta Nowe Ostrowy Oporów Strzelce

Przynależność wojewódzka	gubernia warszawska (1867–1915) woj. warszawskie (II RP) (1919–39) woj. łódzkie (II RP) (1939) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Dąbrowice (do 1870) Krośniewice (do 1870 i od 1926) Kutno Żychlin (do 1870 i od 1924)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Bedlno (1953–54 i 1973–75) Błonie (1867–1953) Chodów (1973–75) Czerwonka (1953–54) Dąbrowice (1867–1954 i 1973–75) Dobrzelin (1870–74, 1926–54 i 1973–75) Krośniewice (1870–1954 i 1973–75) Krzyżanów (1973–75) Krzyżanówek (1867–1954) Kutno (1867–1954 i 1973–75) Łanięta (1919–54 i 1973–75) Mikstal (1867–1918) Nowe Ostrowy (1973–75) Oporów (1867–1954 i 1973–75) Ostrowy (1953–54) Plecka Dąbrowa (1867–1954) Rdutów (1867–1953) Sójki (1867–1953) Strzelce (1953–54 i 1973–75) Wojszyce (1867–1953) Wroczyny (1867–70) Żychlin (1867–70, 1874–1926 i 1973–75) Żychlin (1870–74)
Gromady (1954–72)	Bedlno (1954–72) Biała (1961–72) Bielawki (1956–68) Byszew (← 1956–72) Chodów (1968–72) Cygany (1954–61) Czerwonka (1954–68) Dąbrowice (1954–72) Długie (1954–68) Dobrzelin (1954–72) Emilianów (1954–59) Gołębiew Stary (1954–68) Gołębiewek Nowy (1954–61) Kaszewy Kościelne (1954–61) Krośniewice (1954–72) Kruki (1954–61) Krzyżanów (1954–72) Kutno (1954–56) Kutno (1961–68) Kutno-Wschód (1968–72) Kutno-Zachód (1968–72) Łanięta (1954–72) Mikstal (1954–68) Miłonice (1954–68) Mirosławice (1954–68) Młogoszyn (1954–72) Mnich (1954–59) Nowa Wieś (1954–61) Nowe (1954–72) Odolin (1954–56) Oporów (1954–72) Ostrowy (1954–72) Plecka Dąbrowa (1954–72) Pniewo (1954–61) Podczachy (1954–61) Przyzórz (1954–68) Rdutów (1954–68) Ruszki (1954–59) Siemianów (1954–68) Sójki (1954–68) Strzegocin (← 1956–72) Strzelce (1954–72) Śleszyn (1954–61) Załusin (1956–72) Zgórze (1954–59)