Powiat niżański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat niżański
powiat
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

TERC

1812

Siedziba

Nisko

Starosta

Robert Bednarz

Powierzchnia

785,58 km²

Populacja (31.12.2021)
• liczba ludności


65 687[1]

• gęstość

83,62 os./km²

Urbanizacja

35,58%

Tablice rejestracyjne

RNI

Adres urzędu:
plac Wolności 2
37-400 Nisko
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejsko-wiejskich

3

Liczba gmin wiejskich

4

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat niżański – powiat w Polsce (województwo podkarpackie), odtworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Nisko.

Według danych z 31 grudnia 2021 roku[1] powiat zamieszkiwało 65 687 osób.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2021[1]):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób % osób % osób %
Ogółem 65 687 100 33 301 50,70 32 386 49,30
Miasto 23 066 35,12 11 867 18,07 11 199 17,05
Wieś 42 621 64,88 21 434 32,63 21 187 32,25
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu niżańskiego w 2014 roku[2].


Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny powiat niżański (do 1954 roku) składał się z 2 miast: Niska i Rudnika nad Sanem (Stalowa Wola wchodziła w skład powiatu do 1953, kiedy została powiatem grodzkim) oraz 9 gmin: Bojanów, Jarocin, Jeżowe, Kamień, Nisko, Rudnik, Ulanów I i Ulanów II[3].

Reforma administracyjna z 1954 spowodowała podział powiatu na 2 miasta: Nisko i Rudnik nad Sanem oraz 27 gromad: Bieliny, Bojanów, Cholewiana Góra, Dąbrówka, Domostawa, Groble, Jarocin, Jata, Jeżowe, Kamień, Kłyżów, Kopki, Kurzyna Średnia, Łętownia, Łowisko, Nart Nowy, Nowosielec, Przędzel, Przyszów, Pysznica, Racławice, Stany, Tarnogóra, Ulanów, Wólka Bielińska, Wólka Tanewska, Zarzecze[2].

1 stycznia 1956, w związku z utworzeniem powiatu leżajskiego, z powiatu niżańskiego odłączono gromady Łętownia i Tarnogóra[4].

W 1958 roku Ulanów odzyskał prawa miejskie, w związku z czym gromada Ulanów została przekształcona w miasto[5].

Dawny powiat niżański (sprzed reformy w 1975 roku) miał podobne granice jak dziś, lecz nie obejmował gminy Harasiuki (początkowo pod nazwą gmina Huta Krzeszowska), która należała do powiatu biłgorajskiego, ani gminy Krzeszów, która należała do powiatu leżajskiego. 31 grudnia 1961 roku z powiatu tarnobrzeskiego przyłączono gromadę Jastkowice[6].

Do 1972 roku na skutek łączenia zniesiono gromady: Cholewiana Góra, Dąbrówka, Groble, Jata, Kłyżów, Łowisko, Przyszów, Racławice i Wólka Bielińska.

31 grudnia 1972 roku powiat niżański dzielił się na 3 miasta: Nisko, Rudnik nad Sanem i Ulanów oraz 16 gromad: Bieliny, Bojanów, Domostawa, Jarocin, Jastkowice, Jeżowe, Kamień, Kopki, Kurzyna Średnia, Nart Nowy, Nowosielec, Przędzel, Pysznica, Stany, Wólka Tanewska i Zarzecze.

1 stycznia 1973 roku weszła reforma zastępująca gromady przez odtworzone gminy. Powiat niżański został podzielony na 3 miasta: Nisko, Rudnik nad Sanem i Ulanów oraz 8 gmin: Bojanów, Jarocin, Jeżowe, Kamień, Nisko, Pysznica, Rudnik nad Sanem i Ulanów[7]. 9 grudnia 1973 powiat niżański przemianowano na powiat stalowowolski z równoczesnym przeniesieniem siedziby Powiatowej Rady Narodowej z Niska do Stalowej Woli. Nie obejmował on jednak samej Stalowej Woli, która stanowiła oddzielny powiat grodzki. Powiat stalowowolski przetrwał do końca maja 1975 roku[8].

1 czerwca 1975 roku obszar byłego powiatu niżańskiego wszedł w skład nowego województwa tarnobrzeskiego, z wyjątkiem gminy Kamień, która pozostała w znacznie okrojonym województwie rzeszowskim[9].

1 stycznia 1999 roku z obszaru dawnego województwa tarnobrzeskiego zostały odtworzone zarówno powiat niżański, jak i powiat stalowowolski. W związku z utworzeniem obydwu powiatów, powiat niżański obejmuje nieco zmieniony obszar niż w 1973 roku. Obecny powiat niżański obejmuje gminy: Harasiuki (wcześniej w powiecie biłgorajskim) oraz Krzeszów (wcześniej w powiecie leżajskim), nie obejmuje zaś gmin: Bojanów, Pysznica (obecnie w powiecie stalowowolskim) oraz Kamień (obecnie w powiecie rzeszowskim).

Starostowie niżańscy[edytuj | edytuj kod]

  • Mirosław Waniewski (1999–2000) (AWS)
  • Julian Ozimek (2000–2002) (SLD)
  • Janusz Nawrocki (2002–2006)
  • Władysław Pracoń (2006–2010) (PiS)
  • Gabriel Waliłko (2010–2014)
  • Robert Bednarz (od 2014) (PiS)

Sąsiednie powiaty[edytuj | edytuj kod]

Serwisy internetowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ludność. Stan i struktura ludności, tab. 03 - Ludność według płci i powiatów (stan w dniu 31.12.2021). GUS. [dostęp 2022-05-24]. (pol.).
  2. Powiat niżański w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Uchwała Nr 29/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu niżańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41)
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 listopada 1955 r. w sprawie utworzenia powiatów leżajskiego i ropczyckiego oraz zmiany granic niektórych powiatów w województwie rzeszowskim. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-25] (pol.).
  5. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 października 1957 r. w sprawie utworzenia miasta Ulanów w powiecie niżańskim, województwie rzeszowskim. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-25] (pol.).
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 października 1961 r. w sprawie zniesienia i zmiany granic niektórych powiatów w województwie rzeszowskim. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-25] (pol.).
  7. Polska - Zarys encyklopedyczny. PWN, 1974
  8. Dz.U. z 1973 r. nr 39, poz. 230
  9. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-25] (pol.).